pykać

pykać

Polish

Etymology

From pyk +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɨ.kat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨkat͡ɕ
• Syllabification: py‧kać

Verb

pykać impf (perfective pyknąć)

1. (intransitive) to puff
2. (intransitive, colloquial) to smoke a pipe

   Synonym: fajczyć

3. (intransitive, slang) to play

   Synonym: grać

4. (transitive, slang) to outplay

   Synonym: ogrywać

5. (intransitive, slang) to go off well, to succeed

   Synonym: udawać się

Conjugation

Conjugation of pykać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pykać
present tense	1st	pykam			pykamy
	2nd	pykasz			pykacie
	3rd	pyka			pykają
	impersonal	pyka się
past tense	1st	pykałem	pykałam		pykaliśmy	pykałyśmy
	2nd	pykałeś	pykałaś		pykaliście	pykałyście
	3rd	pykał	pykała	pykało	pykali	pykały
	impersonal	pykano
future tense	1st	będę pykał, będę pykać	będę pykała, będę pykać		będziemy pykali, będziemy pykać	będziemy pykały, będziemy pykać
	2nd	będziesz pykał, będziesz pykać	będziesz pykała, będziesz pykać		będziecie pykali, będziecie pykać	będziecie pykały, będziecie pykać
	3rd	będzie pykał, będzie pykać	będzie pykała, będzie pykać	będzie pykało, będzie pykać	będą pykali, będą pykać	będą pykały, będą pykać
	impersonal	będzie pykać się
conditional	1st	pykałbym	pykałabym		pykalibyśmy	pykałybyśmy
	2nd	pykałbyś	pykałabyś		pykalibyście	pykałybyście
	3rd	pykałby	pykałaby	pykałoby	pykaliby	pykałyby
	impersonal	pykano by
imperative	1st	niech pykam			pykajmy
	2nd	pykaj			pykajcie
	3rd	niech pyka			niech pykają
active adjectival participle		pykający	pykająca	pykające	pykający	pykające
passive adjectival participle		pykany	pykana	pykane	pykani	pykane
contemporary adverbial participle		pykając
verbal noun		pykanie

Related terms

noun

• pyknięcie

 

Further reading

• pykać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pykać in Polish dictionaries at PWN