puncturus
Latin
Etymology
Future active participle of pungō.
Participle
pūnctūrus (feminine pūnctūra, neuter pūnctūrum); first/second-declension participle
- about to prick, puncture, sting
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pūnctūrus | pūnctūra | pūnctūrum | pūnctūrī | pūnctūrae | pūnctūra | |
Genitive | pūnctūrī | pūnctūrae | pūnctūrī | pūnctūrōrum | pūnctūrārum | pūnctūrōrum | |
Dative | pūnctūrō | pūnctūrō | pūnctūrīs | ||||
Accusative | pūnctūrum | pūnctūram | pūnctūrum | pūnctūrōs | pūnctūrās | pūnctūra | |
Ablative | pūnctūrō | pūnctūrā | pūnctūrō | pūnctūrīs | |||
Vocative | pūnctūre | pūnctūra | pūnctūrum | pūnctūrī | pūnctūrae | pūnctūra |