pugilator
Latin
Alternative forms
- pugillātor
Etymology
From pugil.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pu.ɡiˈlaː.tor/, [pʊɡɪˈɫ̪äːt̪ɔr]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pu.d͡ʒiˈla.tor/, [pud͡ʒiˈläːt̪or]
Noun
pugilātor m (genitive pugilātōris); third declension
- boxer, pugilist
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pugilātor | pugilātōrēs |
Genitive | pugilātōris | pugilātōrum |
Dative | pugilātōrī | pugilātōribus |
Accusative | pugilātōrem | pugilātōrēs |
Ablative | pugilātōre | pugilātōribus |
Vocative | pugilātor | pugilātōrēs |
Related terms
- pugilārēs, pugillārēs
- pugilātiō, pugillātiō
- pugilātōrius, pugillātōrius
- pugilātus, pugillātus
- pugilis
- pugillar
- pugillāria
- pugillāriārius
- pugillaris
- pugillātōrius
- pugillus
- pugilor, pugillor
Descendants
- Italian: pugilatore
References
- “pugilator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pugilator in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- pugilator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette