pucować

Polish

Borrowed from German putzen + -ować. Perhaps a doublet of picować.

pucować impf (perfective wypucować)

(transitive, colloquial) to polish, to scrub, to shine (to make a surface very smooth or shiny by rubbing, cleaning, or grinding)
Synonyms: glansować, polerować, szorować
Hypernym: czyścić
(reflexive, colloquial) to scrub oneself

pucować impf

(reflexive, prison slang) to blag, to bluff (to give false information intentionally; to lie; to deceive)
Synonyms: see Thesaurus:oszukać

Conjugation of pucować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pucować
present tense	1^st	pucuję			pucujemy
	2^nd	pucujesz			pucujecie
	3^rd	pucuje			pucują
	impersonal	pucuje się
past tense	1^st	pucowałem	pucowałam		pucowaliśmy	pucowałyśmy
	2^nd	pucowałeś	pucowałaś		pucowaliście	pucowałyście
	3^rd	pucował	pucowała	pucowało	pucowali	pucowały
	impersonal	pucowano
future tense	1^st	będę pucował, będę pucować	będę pucowała, będę pucować		będziemy pucowali, będziemy pucować	będziemy pucowały, będziemy pucować
	2^nd	będziesz pucował, będziesz pucować	będziesz pucowała, będziesz pucować		będziecie pucowali, będziecie pucować	będziecie pucowały, będziecie pucować
	3^rd	będzie pucował, będzie pucować	będzie pucowała, będzie pucować	będzie pucowało, będzie pucować	będą pucowali, będą pucować	będą pucowały, będą pucować
	impersonal	będzie pucować się
conditional	1^st	pucowałbym	pucowałabym		pucowalibyśmy	pucowałybyśmy
	2^nd	pucowałbyś	pucowałabyś		pucowalibyście	pucowałybyście
	3^rd	pucowałby	pucowałaby	pucowałoby	pucowaliby	pucowałyby
	impersonal	pucowano by
imperative	1^st	niech pucuję			pucujmy
	2^nd	pucuj			pucujcie
	3^rd	niech pucuje			niech pucują
active adjectival participle		pucujący	pucująca	pucujące	pucujący	pucujące
passive adjectival participle		pucowany	pucowana	pucowane	pucowani	pucowane
contemporary adverbial participle		pucując
verbal noun		pucowanie

noun

verbs

noun