prútta

prútta

See also: prutta

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʰruhta/

  Rhymes: -uhta

Verb

prútta (weak verb, third-person singular past indicative prúttaði, supine prúttað)

1. (intransitive) to haggle, to bargain ^syn.
2. (intransitive, rare) to mind, to care ^syn.

Conjugation

prútta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að prútta
supine (sagnbót)		prúttað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		prúttandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég prútta	við prúttum	present (nútíð)	ég prútti	við prúttum
	þú prúttar	þið prúttið		þú prúttir	þið prúttið
	hann, hún, það prúttar	þeir, þær, þau prútta		hann, hún, það prútti	þeir, þær, þau prútti
past (þátíð)	ég prúttaði	við prúttuðum	past (þátíð)	ég prúttaði	við prúttuðum
	þú prúttaðir	þið prúttuðuð		þú prúttaðir	þið prúttuðuð
	hann, hún, það prúttaði	þeir, þær, þau prúttuðu		hann, hún, það prúttaði	þeir, þær, þau prúttuðu
imperative (boðháttur)	prútta (þú)	prúttið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	prúttaðu	prúttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

• (to haggle): ^def. þjarka
• (to care): ^def. skeyta um

Derived terms

• ég prútta ekki um það