przyzwolić
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish przyzwolić. By surface analysis, przy- + zwolić, from Proto-Slavic *sъvoliti.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨˈzvɔ.lit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔlit͡ɕ
- Syllabification: przy‧zwo‧lić
Verb
przyzwolić pf (imperfective przyzwalać)
- (intransitive, literary) to acquiesce, to consent [+ na (accusative) = in what]
- Synonyms: dozwolić, przystać, wyrazić zgodę
Conjugation
Conjugation of przyzwolić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | przyzwolić | |||||
| future tense | 1st | przyzwolę | przyzwolimy | |||
| 2nd | przyzwolisz | przyzwolicie | ||||
| 3rd | przyzwoli | przyzwolą | ||||
| impersonal | przyzwoli się | |||||
| past tense | 1st | przyzwoliłem | przyzwoliłam | przyzwoliliśmy | przyzwoliłyśmy | |
| 2nd | przyzwoliłeś | przyzwoliłaś | przyzwoliliście | przyzwoliłyście | ||
| 3rd | przyzwolił | przyzwoliła | przyzwoliło | przyzwolili | przyzwoliły | |
| impersonal | przyzwolono | |||||
| conditional | 1st | przyzwoliłbym | przyzwoliłabym | przyzwolilibyśmy | przyzwoliłybyśmy | |
| 2nd | przyzwoliłbyś | przyzwoliłabyś | przyzwolilibyście | przyzwoliłybyście | ||
| 3rd | przyzwoliłby | przyzwoliłaby | przyzwoliłoby | przyzwoliliby | przyzwoliłyby | |
| impersonal | przyzwolono by | |||||
| imperative | 1st | niech przyzwolę | przyzwólmy | |||
| 2nd | przyzwól | przyzwólcie | ||||
| 3rd | niech przyzwoli | niech przyzwolą | ||||
| anterior adverbial participle | przyzwoliwszy | |||||
| verbal noun | przyzwolenie | |||||
Derived terms
noun
- przyzwolenie
Related terms
adverb
- przyzwalająco
Further reading
- przyzwolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyzwolić in Polish dictionaries at PWN