przywłaszczyciel
Polish
Etymology
From przywłaszczyć + -el.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨ.vwaʂˈt͡ʂɨ.t͡ɕɛl/
Noun
przywłaszczyciel m pers (feminine przywłaszczycielka)
- embezzler, misappropriator
- Synonyms: defraudant, malwersant
- usurper
- Synonyms: samozwaniec, uzurpator
Declension
declension of przywłaszczyciel
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przywłaszczyciel | przywłaszczyciele |
genitive | przywłaszczyciela | przywłaszczycieli |
dative | przywłaszczycielowi | przywłaszczycielom |
accusative | przywłaszczyciela | przywłaszczycieli |
instrumental | przywłaszczycielem | przywłaszczycielami |
locative | przywłaszczycielu | przywłaszczycielach |
vocative | przywłaszczycielu | przywłaszczyciele |
Further reading
- przywłaszczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przywłaszczyciel in Polish dictionaries at PWN