przywiać
Polish
Etymology
From przy- + wiać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʂɨ.vjat͡ɕ/
- Rhymes: -ɨvjat͡ɕ
- Syllabification: przy‧wiać
Verb
przywiać pf (imperfective przywiewać)
- (transitive) to blow towards (cause to appear somewhere by blowing)
- (transitive) to cover by blowing (e.g. with snow, sand)
Conjugation
Conjugation of przywiać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | przywiać | |||||
future tense | 1st | przywieję | przywiejemy | |||
2nd | przywiejesz | przywiejecie | ||||
3rd | przywieje | przywieją | ||||
impersonal | przywieje się | |||||
past tense | 1st | przywiałem | przywiałam | przywialiśmy | przywiałyśmy | |
2nd | przywiałeś | przywiałaś | przywialiście | przywiałyście | ||
3rd | przywiał | przywiała | przywiało | przywiali | przywiały | |
impersonal | przywiano | |||||
conditional | 1st | przywiałbym | przywiałabym | przywialibyśmy | przywiałybyśmy | |
2nd | przywiałbyś | przywiałabyś | przywialibyście | przywiałybyście | ||
3rd | przywiałby | przywiałaby | przywiałoby | przywialiby | przywiałyby | |
impersonal | przywiano by | |||||
imperative | 1st | niech przywieję | przywiejmy | |||
2nd | przywiej | przywiejcie | ||||
3rd | niech przywieje | niech przywieją | ||||
passive adjectival participle | przywiany | przywiana | przywiane | przywiani | przywiane | |
anterior adverbial participle | przywiawszy | |||||
verbal noun | przywianie |
Further reading
- przywiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przywiać in Polish dictionaries at PWN