przypał
See also: przypal
Polish
Etymology
Deverbal from przypalić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʂɨ.paw/
Audio (file) - Rhymes: -ɨpaw
- Syllabification: przy‧pał
Noun
przypał m inan
- (slang, derogatory) gaffe, embarrassment, awkward situation
Declension
Declension of przypał
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przypał | przypały |
genitive | przypału | przypałów |
dative | przypałowi | przypałom |
accusative | przypał | przypały |
instrumental | przypałem | przypałami |
locative | przypale | przypałach |
vocative | przypale | przypały |
Noun
przypał m pers
- (slang, derogatory) fool, liability, idiot
- Synonyms: see Thesaurus:głupiec
Declension
Declension of przypał
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przypał | przypałowie |
genitive | przypała | przypałów |
dative | przypałowi | przypałom |
accusative | przypała | przypałów |
instrumental | przypałem | przypałami |
locative | przypale | przypałach |
vocative | przypale | przypałowie |
Further reading
- przypał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przypał in Polish dictionaries at PWN