przypadłość
Polish
Etymology
From przypaść + -ość.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨˈpa.dwɔɕt͡ɕ/
Noun
przypadłość f
- (euphemistic) affliction, disease
Declension
declension of przypadłość
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przypadłość | przypadłości |
genitive | przypadłości | przypadłości |
dative | przypadłości | przypadłościom |
accusative | przypadłość | przypadłości |
instrumental | przypadłością | przypadłościami |
locative | przypadłości | przypadłościach |
vocative | przypadłości | przypadłości |
Further reading
- przypadłość in Polish dictionaries at PWN