przypadnięcie
Polish
Etymology
From przypaść + -ęcie.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨ.paˈdɲɛɲ.t͡ɕɛ/
Noun
przypadnięcie n
- verbal noun of przypaść
Declension
declension of przypadnięcie
singular | |
---|---|
nominative | przypadnięcie |
genitive | przypadnięcia |
dative | przypadnięciu |
accusative | przypadnięcie |
instrumental | przypadnięciem |
locative | przypadnięciu |
vocative | przypadnięcie |
Further reading
- przypadnięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przypadnięcie in Polish dictionaries at PWN