przyobiecać
Polish
Etymology
From przy- + obiecać.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨ.ɔˈbjɛ.t͡sat͡ɕ/
- Rhymes: -ɛt͡sat͡ɕ
- Syllabification: przy‧o‧bie‧cać
Verb
przyobiecać pf (imperfective przyobiecywać)
- (transitive, intransitive) to pledge (to make a solemn promise)
- Synonym: przyrzec
Conjugation
Conjugation of przyobiecać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | przyobiecać | |||||
future tense | 1st | przyobiecam | przyobiecamy | |||
2nd | przyobiecasz | przyobiecacie | ||||
3rd | przyobieca | przyobiecają | ||||
impersonal | przyobieca się | |||||
past tense | 1st | przyobiecałem | przyobiecałam | przyobiecaliśmy | przyobiecałyśmy | |
2nd | przyobiecałeś | przyobiecałaś | przyobiecaliście | przyobiecałyście | ||
3rd | przyobiecał | przyobiecała | przyobiecało | przyobiecali | przyobiecały | |
impersonal | przyobiecano | |||||
conditional | 1st | przyobiecałbym | przyobiecałabym | przyobiecalibyśmy | przyobiecałybyśmy | |
2nd | przyobiecałbyś | przyobiecałabyś | przyobiecalibyście | przyobiecałybyście | ||
3rd | przyobiecałby | przyobiecałaby | przyobiecałoby | przyobiecaliby | przyobiecałyby | |
impersonal | przyobiecano by | |||||
imperative | 1st | niech przyobiecam | przyobiecajmy | |||
2nd | przyobiecaj | przyobiecajcie | ||||
3rd | niech przyobieca | niech przyobiecają | ||||
passive adjectival participle | przyobiecany | przyobiecana | przyobiecane | przyobiecani | przyobiecane | |
anterior adverbial participle | przyobiecawszy | |||||
verbal noun | przyobiecanie |
Derived terms
noun
- przyobiecanka
Related terms
nouns
- obiecanka
- obietnica
Further reading
- przyobiecać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyobiecać in Polish dictionaries at PWN