przymówić
Polish
Etymology
From przy- + mówić.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨˈmu.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -uvit͡ɕ
- Syllabification: przy‧mó‧wić
Verb
przymówić pf (imperfective przymawiać)
- (transitive) to rib, deride, jeer, jibe
- (reflexive) to dun (remind someone for something) [+ o (accusative) = what]
Conjugation
Conjugation of przymówić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | przymówić | |||||
future tense | 1st | przymówię | przymówimy | |||
2nd | przymówisz | przymówicie | ||||
3rd | przymówi | przymówią | ||||
impersonal | przymówi się | |||||
past tense | 1st | przymówiłem | przymówiłam | przymówiliśmy | przymówiłyśmy | |
2nd | przymówiłeś | przymówiłaś | przymówiliście | przymówiłyście | ||
3rd | przymówił | przymówiła | przymówiło | przymówili | przymówiły | |
impersonal | przymówiono | |||||
conditional | 1st | przymówiłbym | przymówiłabym | przymówilibyśmy | przymówiłybyśmy | |
2nd | przymówiłbyś | przymówiłabyś | przymówilibyście | przymówiłybyście | ||
3rd | przymówiłby | przymówiłaby | przymówiłoby | przymówiliby | przymówiłyby | |
impersonal | przymówiono by | |||||
imperative | 1st | niech przymówię | przymówmy | |||
2nd | przymów | przymówcie | ||||
3rd | niech przymówi | niech przymówią | ||||
passive adjectival participle | przymówiony | przymówiona | przymówione | przymówieni | przymówione | |
anterior adverbial participle | przymówiwszy | |||||
verbal noun | przymówienie |
Further reading
- przymówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przymówić in Polish dictionaries at PWN