przymus
See also: Przymus and przymuś
Polish
Etymology
Deverbal from przymusić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʂɨ.mus/
Audio (file) - Rhymes: -ɨmus
- Syllabification: przy‧mus
- Homophone: Przymus
Noun
przymus m inan
- coercion (actual or threatened force for the purpose of compelling action by another person)
- (law) coercion, compulsion, duress (use of force to compel)
- (bridge) squeeze, squeeze play (tactic of running a suit to compel another player to waste potentially winning cards)
Declension
Declension of przymus
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przymus | przymusy |
| genitive | przymusu | przymusów |
| dative | przymusowi | przymusom |
| accusative | przymus | przymusy |
| instrumental | przymusem | przymusami |
| locative | przymusie | przymusach |
| vocative | przymusie | przymusy |
Derived terms
adjective
- przymusowy
Related terms
adverb
- przymusowo
noun
- przymusowość
verbs
- przymusić pf
- przymuszać impf
Further reading
- przymus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przymus in Polish dictionaries at PWN