przykazać
Polish
Etymology
From przy- + kazać.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨˈka.zat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -azat͡ɕ
- Syllabification: przy‧ka‧zać
Verb
przykazać pf (imperfective przykazywać)
- (transitive) to command, to order (to give orders) [+dative = whom] [+żeby = to do what] or [+infinitive = to do what]
- Synonyms: nakazać, rozkazać
Conjugation
Conjugation of przykazać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | przykazać | |||||
| future tense | 1st | przykażę | przykażemy | |||
| 2nd | przykażesz | przykażecie | ||||
| 3rd | przykaże | przykażą | ||||
| impersonal | przykaże się | |||||
| past tense | 1st | przykazałem | przykazałam | przykazaliśmy | przykazałyśmy | |
| 2nd | przykazałeś | przykazałaś | przykazaliście | przykazałyście | ||
| 3rd | przykazał | przykazała | przykazało | przykazali | przykazały | |
| impersonal | przykazano | |||||
| conditional | 1st | przykazałbym | przykazałabym | przykazalibyśmy | przykazałybyśmy | |
| 2nd | przykazałbyś | przykazałabyś | przykazalibyście | przykazałybyście | ||
| 3rd | przykazałby | przykazałaby | przykazałoby | przykazaliby | przykazałyby | |
| impersonal | przykazano by | |||||
| imperative | 1st | niech przykażę | przykażmy | |||
| 2nd | przykaż | przykażcie | ||||
| 3rd | niech przykaże | niech przykażą | ||||
| passive adjectival participle | przykazany | przykazana | przykazane | przykazani | przykazane | |
| anterior adverbial participle | przykazawszy | |||||
| verbal noun | przykazanie | |||||
Derived terms
nouns
- przykaz
- przykazanie
phrases
- jak Bóg przykazał
- jak Pan Bóg przykazał
Further reading
- przykazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przykazać in Polish dictionaries at PWN