przykazanie
Polish
Etymology
From przykazać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨ.kaˈza.ɲɛ/
Audio (file) - Hyphenation: przy‧ka‧za‧nie
- Rhymes: -aɲɛ
Noun
przykazanie n
- verbal noun of przykazać
- commandment
- Synonyms: nakaz, rozkaz, przykaz
- (Christianity) commandment
- Synonym: dekalog
Declension
Declension of przykazanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przykazanie | przykazania |
| genitive | przykazania | przykazań |
| dative | przykazaniu | przykazaniom |
| accusative | przykazanie | przykazania |
| instrumental | przykazaniem | przykazaniami |
| locative | przykazaniu | przykazaniach |
| vocative | przykazanie | przykazania |
Related terms
- (noun) przykaz
- (phrases) jak Bóg przykazał, jak Pan Bóg przykazał
- (verbs) przykazywać, przykazać
Further reading
- przykazanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przykazanie in Polish dictionaries at PWN