przygłupi
Polish
Etymology
From przy- + głupi.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨˈɡwu.pʲi/
Adjective
przygłupi (not comparable)
- (colloquial) addle-brained, airheaded, gaumless, nitty, weak-minded
- Synonyms: durnowaty, głupawy, głupkowaty
Declension
declension of przygłupi
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | przygłupi | przygłupie | przygłupia | przygłupi | przygłupie | ||
genitive | przygłupiego | przygłupiej | przygłupich | ||||
dative | przygłupiemu | przygłupim | |||||
accusative | przygłupiego | przygłupi | przygłupie | przygłupią | przygłupich | przygłupie | |
instrumental | przygłupim | przygłupimi | |||||
locative | przygłupiej | przygłupich |
Derived terms
- (noun) przygłup
Further reading
- przygłupi in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przygłupi in Polish dictionaries at PWN