przygniatający
Polish
Etymology
From przygniatać + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨɡ.ɲa.taˈjɔn.t͡sɨ/
Adjective
przygniatający (comparative bardziej przygniatający, superlative najbardziej przygniatający, adverb przygniatająco)
- crushing, overwhelming, smashing, swingeing, thumping, withering
- Synonyms: druzgocący, miażdżący, przytłaczający
- bleak, depressing, disheartening, dispiriting, distressful, distressing, upsetting
- Synonyms: przygnębiający, przytłaczający
- outnumbering
Declension
declension of przygniatający
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | przygniatający | przygniatające | przygniatająca | przygniatający | przygniatające | ||
| genitive | przygniatającego | przygniatającej | przygniatających | ||||
| dative | przygniatającemu | przygniatającym | |||||
| accusative | przygniatającego | przygniatający | przygniatające | przygniatającą | przygniatających | przygniatające | |
| instrumental | przygniatającym | przygniatającymi | |||||
| locative | przygniatającej | przygniatających | |||||
Participle
przygniatający
- active adjectival participle of przygniatać
Related terms
- (verbs) przygniatać, przygnieść
Further reading
- przygniatający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przygniatający in Polish dictionaries at PWN