przydać
Polish
Etymology
From przy- + dać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʂɨ.dat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨdat͡ɕ
- Syllabification: przy‧dać
Verb
przydać pf (imperfective przydawać)
- (transitive) to impart, to imbue (bestow some quality or property)
- (reflexive) to come in handy, to be useful
Conjugation
Conjugation of przydać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | przydać | |||||
future tense | 1st | przydam | przydamy | |||
2nd | przydasz | przydacie | ||||
3rd | przyda | przydadzą | ||||
impersonal | przyda się | |||||
past tense | 1st | przydałem | przydałam | przydaliśmy | przydałyśmy | |
2nd | przydałeś | przydałaś | przydaliście | przydałyście | ||
3rd | przydał | przydała | przydało | przydali | przydały | |
impersonal | przydano | |||||
conditional | 1st | przydałbym | przydałabym | przydalibyśmy | przydałybyśmy | |
2nd | przydałbyś | przydałabyś | przydalibyście | przydałybyście | ||
3rd | przydałby | przydałaby | przydałoby | przydaliby | przydałyby | |
impersonal | przydano by | |||||
imperative | 1st | niech przydam | przydajmy | |||
2nd | przydaj | przydajcie | ||||
3rd | niech przyda | niech przydadzą | ||||
passive adjectival participle | przydany | przydana | przydane | przydani | przydane | |
anterior adverbial participle | przydawszy | |||||
verbal noun | przydanie |
Further reading
- przydać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przydać in Polish dictionaries at PWN