przybranie
Polish
Etymology
From przybrać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɨˈbra.ɲɛ/
Noun
przybranie n
- (uncountable) verbal noun of przybrać
- (countable) topping, garnish
Declension
declension of przybranie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przybranie | przybrania |
| genitive | przybrania | przybrań |
| dative | przybraniu | przybraniom |
| accusative | przybranie | przybrania |
| instrumental | przybraniem | przybraniami |
| locative | przybraniu | przybraniach |
| vocative | przybranie | przybrania |
Further reading
- przybranie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przybranie in Polish dictionaries at PWN