przeczyć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *perčiti, from *perkъ (“transverse”).

przeczyć impf (perfective zaprzeczyć)

Conjugation of przeczyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przeczyć
present tense	1^st	przeczę			przeczymy
	2^nd	przeczysz			przeczycie
	3^rd	przeczy			przeczą
	impersonal	przeczy się
past tense	1^st	przeczyłem	przeczyłam		przeczyliśmy	przeczyłyśmy
	2^nd	przeczyłeś	przeczyłaś		przeczyliście	przeczyłyście
	3^rd	przeczył	przeczyła	przeczyło	przeczyli	przeczyły
	impersonal	przeczono
future tense	1^st	będę przeczył, będę przeczyć	będę przeczyła, będę przeczyć		będziemy przeczyli, będziemy przeczyć	będziemy przeczyły, będziemy przeczyć
	2^nd	będziesz przeczył, będziesz przeczyć	będziesz przeczyła, będziesz przeczyć		będziecie przeczyli, będziecie przeczyć	będziecie przeczyły, będziecie przeczyć
	3^rd	będzie przeczył, będzie przeczyć	będzie przeczyła, będzie przeczyć	będzie przeczyło, będzie przeczyć	będą przeczyli, będą przeczyć	będą przeczyły, będą przeczyć
	impersonal	będzie przeczyć się
conditional	1^st	przeczyłbym	przeczyłabym		przeczylibyśmy	przeczyłybyśmy
	2^nd	przeczyłbyś	przeczyłabyś		przeczylibyście	przeczyłybyście
	3^rd	przeczyłby	przeczyłaby	przeczyłoby	przeczyliby	przeczyłyby
	impersonal	przeczono by
imperative	1^st	niech przeczę			przeczmy
	2^nd	przecz			przeczcie
	3^rd	niech przeczy			niech przeczą
active adjectival participle		przeczący	przecząca	przeczące	przeczący	przeczące
contemporary adverbial participle		przecząc
verbal noun		przeczenie

adjective

adverb

nouns

verb