prużyć

Polish

Borrowed from Ukrainian пру́жити (prúžyty).[1] Doublet of prężyć (“to flex, tighten”), an inherited form.

prużyć impf

(transitive, cooking) to broil, to grill, to toast, to brown by baking
Synonyms: przypiekać, zapiekać

Conjugation of prużyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		prużyć
present tense	1^st	prużę			prużymy
	2^nd	prużysz			prużycie
	3^rd	pruży			prużą
	impersonal	pruży się
past tense	1^st	prużyłem	prużyłam		prużyliśmy	prużyłyśmy
	2^nd	prużyłeś	prużyłaś		prużyliście	prużyłyście
	3^rd	prużył	prużyła	prużyło	prużyli	prużyły
	impersonal	prużono
future tense	1^st	będę prużył, będę prużyć	będę prużyła, będę prużyć		będziemy prużyli, będziemy prużyć	będziemy prużyły, będziemy prużyć
	2^nd	będziesz prużył, będziesz prużyć	będziesz prużyła, będziesz prużyć		będziecie prużyli, będziecie prużyć	będziecie prużyły, będziecie prużyć
	3^rd	będzie prużył, będzie prużyć	będzie prużyła, będzie prużyć	będzie prużyło, będzie prużyć	będą prużyli, będą prużyć	będą prużyły, będą prużyć
	impersonal	będzie prużyć się
conditional	1^st	prużyłbym	prużyłabym		prużylibyśmy	prużyłybyśmy
	2^nd	prużyłbyś	prużyłabyś		prużylibyście	prużyłybyście
	3^rd	prużyłby	prużyłaby	prużyłoby	prużyliby	prużyłyby
	impersonal	prużono by
imperative	1^st	niech prużę			prużmy
	2^nd	pruż			prużcie
	3^rd	niech pruży			niech prużą
active adjectival participle		prużący	prużąca	prużące	prużący	prużące
passive adjectival participle		prużony	prużona	prużone	prużeni	prużone
contemporary adverbial participle		prużąc
verbal noun		prużenie