prowokacja
Polish
Etymology
Borrowed from French provocation, from Late Latin prōvocātiō, from Latin prōvocō.
Pronunciation
- IPA(key): /prɔ.vɔˈkat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: pro‧wo‧kac‧ja
Noun
prowokacja f
- provocation
Declension
Declension of prowokacja
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | prowokacja | prowokacje |
genitive | prowokacji | prowokacji/prowokacyj (archaic) |
dative | prowokacji | prowokacjom |
accusative | prowokację | prowokacje |
instrumental | prowokacją | prowokacjami |
locative | prowokacji | prowokacjach |
vocative | prowokacjo | prowokacje |
Derived terms
adjective
- prowokacyjny
Related terms
verbs
- prowokować
- sprowokować
Further reading
- prowokacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- prowokacja in Polish dictionaries at PWN