proturbo
Latin
Etymology
From pro- + turbo
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /proːˈtur.boː/, [proːˈtʊr.boː]
Verb
prōturbō (present infinitive prōturbāre, perfect active prōturbāvī, supine prōturbātum); first conjugation
- I drive, on, forward or away
- I repel or repulse
Inflection
Conjugation of proturbo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōturbō | prōturbās | prōturbat | prōturbāmus | prōturbātis | prōturbant |
imperfect | prōturbābam | prōturbābās | prōturbābat | prōturbābāmus | prōturbābātis | prōturbābant | |
future | prōturbābō | prōturbābis | prōturbābit | prōturbābimus | prōturbābitis | prōturbābunt | |
perfect | prōturbāvī | prōturbāvistī | prōturbāvit | prōturbāvimus | prōturbāvistis | prōturbāvērunt, prōturbāvēre | |
pluperfect | prōturbāveram | prōturbāverās | prōturbāverat | prōturbāverāmus | prōturbāverātis | prōturbāverant | |
future perfect | prōturbāverō | prōturbāveris | prōturbāverit | prōturbāverimus | prōturbāveritis | prōturbāverint | |
passive | present | prōturbor | prōturbāris, prōturbāre | prōturbātur | prōturbāmur | prōturbāminī | prōturbantur |
imperfect | prōturbābar | prōturbābāris, prōturbābāre | prōturbābātur | prōturbābāmur | prōturbābāminī | prōturbābantur | |
future | prōturbābor | prōturbāberis, prōturbābere | prōturbābitur | prōturbābimur | prōturbābiminī | prōturbābuntur | |
perfect | prōturbātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | prōturbātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | prōturbātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōturbem | prōturbēs | prōturbet | prōturbēmus | prōturbētis | prōturbent |
imperfect | prōturbārem | prōturbārēs | prōturbāret | prōturbārēmus | prōturbārētis | prōturbārent | |
perfect | prōturbāverim | prōturbāverīs | prōturbāverit | prōturbāverimus | prōturbāveritis | prōturbāverint | |
pluperfect | prōturbāvissem | prōturbāvissēs | prōturbāvisset | prōturbāvissēmus | prōturbāvissētis | prōturbāvissent | |
passive | present | prōturber | prōturbēris, prōturbēre | prōturbētur | prōturbēmur | prōturbēminī | prōturbentur |
imperfect | prōturbārer | prōturbārēris, prōturbārēre | prōturbārētur | prōturbārēmur | prōturbārēminī | prōturbārentur | |
perfect | prōturbātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | prōturbātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | prōturbā | — | — | prōturbāte | — |
future | — | prōturbātō | prōturbātō | — | prōturbātōte | prōturbantō | |
passive | present | — | prōturbāre | — | — | prōturbāminī | — |
future | — | prōturbātor | prōturbātor | — | — | prōturbantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | prōturbāre | prōturbāvisse | prōturbātūrus esse | prōturbārī | prōturbātus esse | prōturbātum īrī | |
participles | prōturbāns | — | prōturbātūrus | — | prōturbātus | prōturbandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
prōturbāre | prōturbandī | prōturbandō | prōturbandum | prōturbātum | prōturbātū |
References
- proturbo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- proturbo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- proturbo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette