protisměr
Czech
Etymology
proti- + směr
Pronunciation
- IPA(key): [ˈprocɪsm̩ɲɛr]
Noun
protisměr m
- opposite direction
Declension
Declension of protisměr
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | protisměr | protisměry |
genitive | protisměru | protisměrů |
dative | protisměru | protisměrům |
accusative | protisměr | protisměry |
vocative | protisměre | protisměry |
locative | protisměru | protisměrech |
instrumental | protisměrem | protisměry |
Related terms
- směr
Further reading
- protisměr in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- protisměr in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989