prostișor
Romanian
Etymology
From prost + -ișor.
Noun
prostișor m (plural prostișori)
- Diminutive of prost
Declension
Declension of prostișor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) prostișor | prostișorul | (niște) prostișori | prostișorii |
genitive/dative | (unui) prostișor | prostișorului | (unor) prostișori | prostișorilor |
vocative | prostișorule | prostișorilor |
References
- prostișor in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN