proscindo
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /proːsˈkin.doː/, [proːsˈkɪn.doː]
Verb
prōscindō (present infinitive prōscindere, perfect active prōscidī, supine prōscissum); third conjugation
- I rend, split, cleave, cut up
- I castigate
Inflection
Conjugation of proscindo (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōscindō | prōscindis | prōscindit | prōscindimus | prōscinditis | prōscindunt |
imperfect | prōscindēbam | prōscindēbās | prōscindēbat | prōscindēbāmus | prōscindēbātis | prōscindēbant | |
future | prōscindam | prōscindēs | prōscindet | prōscindēmus | prōscindētis | prōscindent | |
perfect | prōscidī | prōscidistī | prōscidit | prōscidimus | prōscidistis | prōscidērunt, prōscidēre | |
pluperfect | prōscideram | prōsciderās | prōsciderat | prōsciderāmus | prōsciderātis | prōsciderant | |
future perfect | prōsciderō | prōscideris | prōsciderit | prōsciderimus | prōscideritis | prōsciderint | |
passive | present | prōscindor | prōscinderis, prōscindere | prōscinditur | prōscindimur | prōscindiminī | prōscinduntur |
imperfect | prōscindēbar | prōscindēbāris, prōscindēbāre | prōscindēbātur | prōscindēbāmur | prōscindēbāminī | prōscindēbantur | |
future | prōscindar | prōscindēris, prōscindēre | prōscindētur | prōscindēmur | prōscindēminī | prōscindentur | |
perfect | prōscissus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | prōscissus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | prōscissus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōscindam | prōscindās | prōscindat | prōscindāmus | prōscindātis | prōscindant |
imperfect | prōscinderem | prōscinderēs | prōscinderet | prōscinderēmus | prōscinderētis | prōscinderent | |
perfect | prōsciderim | prōsciderīs | prōsciderit | prōsciderimus | prōscideritis | prōsciderint | |
pluperfect | prōscidissem | prōscidissēs | prōscidisset | prōscidissēmus | prōscidissētis | prōscidissent | |
passive | present | prōscindar | prōscindāris, prōscindāre | prōscindātur | prōscindāmur | prōscindāminī | prōscindantur |
imperfect | prōscinderer | prōscinderēris, prōscinderēre | prōscinderētur | prōscinderēmur | prōscinderēminī | prōscinderentur | |
perfect | prōscissus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | prōscissus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | prōscinde | — | — | prōscindite | — |
future | — | prōscinditō | prōscinditō | — | prōscinditōte | prōscinduntō | |
passive | present | — | prōscindere | — | — | prōscindiminī | — |
future | — | prōscinditor | prōscinditor | — | — | prōscinduntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | prōscindere | prōscidisse | prōscissūrus esse | prōscindī | prōscissus esse | prōscissum īrī | |
participles | prōscindēns | — | prōscissūrus | — | prōscissus | prōscindendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
prōscindere | prōscindendī | prōscindendō | prōscindendum | prōscissum | prōscissū |
References
- proscindo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- proscindo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- proscindo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette