propugno
See also: propugnó and propugnò
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /proˈpuɲ.ɲo/
- Rhymes: -uɲɲo
- Hyphenation: pro‧pù‧gno
Verb
propugno
- first-person singular present indicative of propugnare
Latin
Etymology
From pro- + pugno.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /proːˈpuɡ.noː/, [proːˈpʊŋnoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /proˈpuɲ.ɲo/, [proˈpuɲːo]
Verb
prōpugnō (present infinitive prōpugnāre, perfect active prōpugnāvī, supine prōpugnātum); first conjugation
- I fight or contend for
- I defend
Conjugation
Conjugation of prōpugnō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōpugnō | prōpugnās | prōpugnat | prōpugnāmus | prōpugnātis | prōpugnant |
imperfect | prōpugnābam | prōpugnābās | prōpugnābat | prōpugnābāmus | prōpugnābātis | prōpugnābant | |
future | prōpugnābō | prōpugnābis | prōpugnābit | prōpugnābimus | prōpugnābitis | prōpugnābunt | |
perfect | prōpugnāvī | prōpugnāvistī | prōpugnāvit | prōpugnāvimus | prōpugnāvistis | prōpugnāvērunt, prōpugnāvēre | |
pluperfect | prōpugnāveram | prōpugnāverās | prōpugnāverat | prōpugnāverāmus | prōpugnāverātis | prōpugnāverant | |
future perfect | prōpugnāverō | prōpugnāveris | prōpugnāverit | prōpugnāverimus | prōpugnāveritis | prōpugnāverint | |
passive | present | prōpugnor | prōpugnāris, prōpugnāre | prōpugnātur | prōpugnāmur | prōpugnāminī | prōpugnantur |
imperfect | prōpugnābar | prōpugnābāris, prōpugnābāre | prōpugnābātur | prōpugnābāmur | prōpugnābāminī | prōpugnābantur | |
future | prōpugnābor | prōpugnāberis, prōpugnābere | prōpugnābitur | prōpugnābimur | prōpugnābiminī | prōpugnābuntur | |
perfect | prōpugnātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | prōpugnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | prōpugnātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōpugnem | prōpugnēs | prōpugnet | prōpugnēmus | prōpugnētis | prōpugnent |
imperfect | prōpugnārem | prōpugnārēs | prōpugnāret | prōpugnārēmus | prōpugnārētis | prōpugnārent | |
perfect | prōpugnāverim | prōpugnāverīs | prōpugnāverit | prōpugnāverīmus | prōpugnāverītis | prōpugnāverint | |
pluperfect | prōpugnāvissem | prōpugnāvissēs | prōpugnāvisset | prōpugnāvissēmus | prōpugnāvissētis | prōpugnāvissent | |
passive | present | prōpugner | prōpugnēris, prōpugnēre | prōpugnētur | prōpugnēmur | prōpugnēminī | prōpugnentur |
imperfect | prōpugnārer | prōpugnārēris, prōpugnārēre | prōpugnārētur | prōpugnārēmur | prōpugnārēminī | prōpugnārentur | |
perfect | prōpugnātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | prōpugnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | prōpugnā | — | — | prōpugnāte | — |
future | — | prōpugnātō | prōpugnātō | — | prōpugnātōte | prōpugnantō | |
passive | present | — | prōpugnāre | — | — | prōpugnāminī | — |
future | — | prōpugnātor | prōpugnātor | — | — | prōpugnantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | prōpugnāre | prōpugnāvisse | prōpugnātūrum esse | prōpugnārī | prōpugnātum esse | prōpugnātum īrī | |
participles | prōpugnāns | — | prōpugnātūrus | — | prōpugnātus | prōpugnandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
prōpugnandī | prōpugnandō | prōpugnandum | prōpugnandō | prōpugnātum | prōpugnātū |
Derived terms
- prōpugnātiō
Descendants
- English: propugn
- Italian: propugnare
- Spanish: propugnar
References
- “propugno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “propugno”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- propugno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- propugno in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
Spanish
Verb
propugno
- first-person singular present indicative of propugnar