Appuleius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ap.puˈleː.i.us/, [ap.pʊˈɫeː.i.ʊs]
Proper noun
Appulēius m (genitive Appulēiī or Appulēī); second declension
- Alternative spelling of Āpulēius
Declension
Second declension.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Appulēius |
Genitive | Appulēiī Appulēī1 |
Dative | Appulēiō |
Accusative | Appulēium |
Ablative | Appulēiō |
Vocative | Appulēī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Adjective
Appulēius (feminine Appulēia, neuter Appulēium); first/second declension
- Alternative spelling of Āpulēius
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Appulēius | Appulēia | Appulēium | Appulēiī | Appulēiae | Appulēia | |
Genitive | Appulēiī | Appulēiae | Appulēiī | Appulēiōrum | Appulēiārum | Appulēiōrum | |
Dative | Appulēiō | Appulēiae | Appulēiō | Appulēiīs | Appulēiīs | Appulēiīs | |
Accusative | Appulēium | Appulēiam | Appulēium | Appulēiōs | Appulēiās | Appulēia | |
Ablative | Appulēiō | Appulēiā | Appulēiō | Appulēiīs | Appulēiīs | Appulēiīs | |
Vocative | Appulēie | Appulēia | Appulēium | Appulēiī | Appulēiae | Appulēia |
References
- Appuleius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Appŭlēius, Appŭlus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette, page 147/3