promiscuus
Latin
Alternative forms
- prōmiscus
Etymology
From prō- + misceō (“mix”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /proːˈmis.ku.us/, [proːˈmɪs.kʊ.ʊs]
Adjective
prōmiscuus (feminine prōmiscua, neuter prōmiscuum); first/second declension
- not separate or distinct, mixed; mutual, shared
- indiscriminate, promiscuous
- (grammar) epicene
- common, usual, general
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | prōmiscuus | prōmiscua | prōmiscuum | prōmiscuī | prōmiscuae | prōmiscua | |
Genitive | prōmiscuī | prōmiscuae | prōmiscuī | prōmiscuōrum | prōmiscuārum | prōmiscuōrum | |
Dative | prōmiscuō | prōmiscuae | prōmiscuō | prōmiscuīs | prōmiscuīs | prōmiscuīs | |
Accusative | prōmiscuum | prōmiscuam | prōmiscuum | prōmiscuōs | prōmiscuās | prōmiscua | |
Ablative | prōmiscuō | prōmiscuā | prōmiscuō | prōmiscuīs | prōmiscuīs | prōmiscuīs | |
Vocative | prōmiscue | prōmiscua | prōmiscuum | prōmiscuī | prōmiscuae | prōmiscua |
Derived terms
- prōmiscam
- prōmiscē
- prōmiscuē
Related terms
- admisceō
- commisceō
- ēmisceō
- immisceō
- impermisceō
- intermisceō
- misceō
- permisceō
- remisceō
Descendants
- Catalan: promiscu
- English: promiscuous
- French: promiscue
- Italian: promiscuo
- Portuguese: promíscuo
- Romanian: promiscuu
- Spanish: promiscuo
References
- promiscuus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- promiscuus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- promiscuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette