proluviu
Romanian
Etymology
From Latin proluvium.
Noun
proluviu n (plural proluvii)
- proluvium
Declension
Declension of proluviu
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) proluviu | proluviuul | (niște) proluvii | proluviile |
genitive/dative | (unui) proluviu | proluviuului | (unor) proluvii | proluviilor |
vocative | proluviuule | proluviilor |