projicio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /proːˈji.ki.oː/, [proːˈjɪ.ki.oː]
Verb
prōjiciō (present infinitive prōjicere, perfect active prōjēcī, supine prōjectum); third conjugation iō-variant
- Alternative form of prōiciō
Inflection
Conjugation of projicio (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōjiciō | prōjicis | prōjicit | prōjicimus | prōjicitis | prōjiciunt |
imperfect | prōjiciēbam | prōjiciēbās | prōjiciēbat | prōjiciēbāmus | prōjiciēbātis | prōjiciēbant | |
future | prōjiciam | prōjiciēs | prōjiciet | prōjiciēmus | prōjiciētis | prōjicient | |
perfect | prōjēcī | prōjēcistī | prōjēcit | prōjēcimus | prōjēcistis | prōjēcērunt, prōjēcēre | |
pluperfect | prōjēceram | prōjēcerās | prōjēcerat | prōjēcerāmus | prōjēcerātis | prōjēcerant | |
future perfect | prōjēcerō | prōjēceris | prōjēcerit | prōjēcerimus | prōjēceritis | prōjēcerint | |
passive | present | prōjicior | prōjiceris, prōjicere | prōjicitur | prōjicimur | prōjiciminī | prōjiciuntur |
imperfect | prōjiciēbar | prōjiciēbāris, prōjiciēbāre | prōjiciēbātur | prōjiciēbāmur | prōjiciēbāminī | prōjiciēbantur | |
future | prōjiciar | prōjiciēris, prōjiciēre | prōjiciētur | prōjiciēmur | prōjiciēminī | prōjicientur | |
perfect | prōjectus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | prōjectus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | prōjectus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōjiciam | prōjiciās | prōjiciat | prōjiciāmus | prōjiciātis | prōjiciant |
imperfect | prōjicerem | prōjicerēs | prōjiceret | prōjicerēmus | prōjicerētis | prōjicerent | |
perfect | prōjēcerim | prōjēcerīs | prōjēcerit | prōjēcerimus | prōjēceritis | prōjēcerint | |
pluperfect | prōjēcissem | prōjēcissēs | prōjēcisset | prōjēcissēmus | prōjēcissētis | prōjēcissent | |
passive | present | prōjiciar | prōjiciāris, prōjiciāre | prōjiciātur | prōjiciāmur | prōjiciāminī | prōjiciantur |
imperfect | prōjicerer | prōjicerēris, prōjicerēre | prōjicerētur | prōjicerēmur | prōjicerēminī | prōjicerentur | |
perfect | prōjectus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | prōjectus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | prōjice | — | — | prōjicite | — |
future | — | prōjicitō | prōjicitō | — | prōjicitōte | prōjiciuntō | |
passive | present | — | prōjicere | — | — | prōjiciminī | — |
future | — | prōjicitor | prōjicitor | — | — | prōjiciuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | prōjicere | prōjēcisse | prōjectūrus esse | prōjicī | prōjectus esse | prōjectum īrī | |
participles | prōjiciēns | — | prōjectūrus | — | prōjectus | prōjiciendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
prōjicere | prōjiciendī | prōjiciendō | prōjiciendum | prōjectum | prōjectū |
Related terms
Related terms
- abjiciō
- adjiciō
- circumjiciō
- cōnjiciō
- dējiciō
- disjiciō
- ējectāmentum
- jaciō
- injiciō
- interjiciō
- objiciō
- praejiciō
- prōjiciō
- rējiciō
- subjiciō
- superjaciō
- trājiciō
References
- projicio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- projicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette