profecticius
Latin
Alternative forms
- profectītius
Etymology
profectus (perfect passive participle of proficīscor (“I depart, leave”)) + -icius
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pro.fekˈtiː.ki.us/, [prɔ.fɛkˈt̪iː.ki.ʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pro.fekˈti.t͡ʃi.us/, [prɔ.fɛkˈt̪iː.t͡ʃi.us]
- (Vulgar) IPA(key): /pro.fekˈtiː.ki.us/, [pro.fekˈti.kʲo.os]
Adjective
profectīcius (feminine profectīcia, neuter profectīcium); first/second-declension adjective
- (Late Latin) That comes from a father or grandfather.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | profectīcius | profectīcia | profectīcium | profectīciī | profectīciae | profectīcia | |
Genitive | profectīciī | profectīciae | profectīciī | profectīciōrum | profectīciārum | profectīciōrum | |
Dative | profectīciō | profectīciō | profectīciīs | ||||
Accusative | profectīcium | profectīciam | profectīcium | profectīciōs | profectīciās | profectīcia | |
Ablative | profectīciō | profectīciā | profectīciō | profectīciīs | |||
Vocative | profectīcie | profectīcia | profectīcium | profectīciī | profectīciae | profectīcia |
Descendants
- Italian: profettizio
References
- profecticius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- profecticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette