procubans
Latin
Etymology
Present participle of prōcubō
Participle
prōcubāns m, f, n (genitive prōcubantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | prōcubāns | prōcubāns | prōcubantēs | prōcubantia | |
Genitive | prōcubantis | prōcubantis | prōcubantium | prōcubantium | |
Dative | prōcubantī | prōcubantī | prōcubantibus | prōcubantibus | |
Accusative | prōcubantem | prōcubāns | prōcubantēs, prōcubantīs | prōcubantia | |
Ablative | prōcubante, prōcubantī1 | prōcubante, prōcubantī1 | prōcubantibus | prōcubantibus | |
Vocative | prōcubāns | prōcubāns | prōcubantēs | prōcubantia |
1When used purely as an adjective.