priimință
Romanian
Etymology
From priimi + -ință.
Noun
priimință f (plural priimințe)
- (obsolete) reception
Declension
Declension of priimință
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) priimință | priimința | (niște) priimințe | priimințele |
genitive/dative | (unei) priimințe | priiminței | (unor) priimințe | priimințelor |
vocative | priimință, priimințo | priimințelor |
References
- priimință in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN