prerogatywa
Polish
Etymology
Borrowed from Latin praerogātīva.
Pronunciation
- IPA(key): /prɛ.rɔ.ɡaˈtɨ.va/
- Rhymes: -ɨva
- Syllabification: pre‧ro‧ga‧ty‧wa
Noun
prerogatywa f
- (literary) prerogative (a hereditary or official right or privilege)
- Hypernyms: przywilej, uprawnienie
Declension
Declension of prerogatywa
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prerogatywa | prerogatywy |
| genitive | prerogatywy | prerogatyw |
| dative | prerogatywie | prerogatywom |
| accusative | prerogatywę | prerogatywy |
| instrumental | prerogatywą | prerogatywami |
| locative | prerogatywie | prerogatywach |
| vocative | prerogatywo | prerogatywy |
Further reading
- prerogatywa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- prerogatywa in Polish dictionaries at PWN