preken
Dutch
Pronunciation
Audio (file) - Rhymes: -eːkən
Verb
preken
- to preach
Inflection
Inflection of preken (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | preken | |||
past singular | preekte | |||
past participle | gepreekt | |||
infinitive | preken | |||
gerund | preken n | |||
verbal noun | — | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | preek | preekte | ||
2nd person sing. (jij) | preekt | preekte | ||
2nd person sing. (u) | preekt | preekte | ||
2nd person sing. (gij) | preekt | preekte | ||
3rd person singular | preekt | preekte | ||
plural | preken | preekten | ||
subjunctive sing.1 | preke | preekte | ||
subjunctive plur.1 | preken | preekten | ||
imperative sing. | preek | |||
imperative plur.1 | preekt | |||
participles | prekend | gepreekt | ||
1) Archaic. |
Noun
preken
- Plural form of preek
Norwegian Bokmål
Etymology
From Old Norse prédikan
Noun
preken m (definite singular prekenen, indefinite plural prekener, definite plural prekenene)
- a sermon
See also
- preike (Nynorsk)
References
- “preken” in The Bokmål Dictionary.
- “preken” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).