appigionare
Italian
Etymology
From a- + pigione + -are.
Verb
appigionàre (first-person singular present appigióno, first-person singular past historic appigionài, past participle appigionàto, auxiliary avére)
- (transitive) to let or rent
Conjugation
Conjugation of appigionàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | appigionàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | appigionàndo | |||
present participle | appigionànte | past participle | appigionàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | appigióno | appigióni | appigióna | appigioniàmo | appigionàte | appigiónano |
imperfect | appigionàvo | appigionàvi | appigionàva | appigionavàmo | appigionavàte | appigionàvano |
past historic | appigionài | appigionàsti | appigionò | appigionàmmo | appigionàste | appigionàrono |
future | appigionerò | appigionerài | appigionerà | appigionerémo | appigioneréte | appigionerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | appigionerèi | appigionerésti | appigionerèbbe, appigionerébbe | appigionerémmo | appigioneréste | appigionerèbbero, appigionerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | appigióni | appigióni | appigióni | appigioniàmo | appigioniàte | appigiónino |
imperfect | appigionàssi | appigionàssi | appigionàsse | appigionàssimo | appigionàste | appigionàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
appigióna | appigióni | appigioniàmo | appigionàte | appigiónino | ||
negative imperative | nonappigionàre | non appigióni | non appigioniàmo | non appigionàte | non appigiónino |
Derived terms
- appigionamento
- appigionasi
- appigionatore
Anagrams
- appigionerà