appiattire
Italian
Etymology
From a- + piatto (“flat”) + -ire.
Pronunciation
- IPA(key): /ap.pjatˈti.re/
- Rhymes: -ire
- Hyphenation: ap‧piat‧tì‧re
Verb
appiattìre (first-person singular present appiattìsco, first-person singular past historic appiattìi, past participle appiattìto, auxiliary avére)
- (transitive) to flatten
- (transitive) to make dull or boring
Conjugation
Conjugation of appiattìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | appiattìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | appiattèndo | |||
present participle | appiattènte | past participle | appiattìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | appiattìsco | appiattìsci | appiattìsce | appiattiàmo | appiattìte | appiattìscono |
imperfect | appiattìvo | appiattìvi | appiattìva | appiattivàmo | appiattivàte | appiattìvano |
past historic | appiattìi | appiattìsti | appiattì | appiattìmmo | appiattìste | appiattìrono |
future | appiattirò | appiattirài | appiattirà | appiattirémo | appiattiréte | appiattirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | appiattirèi | appiattirésti | appiattirèbbe, appiattirébbe | appiattirémmo | appiattiréste | appiattirèbbero, appiattirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | appiattìsca | appiattìsca | appiattìsca | appiattiàmo | appiattiàte | appiattìscano |
imperfect | appiattìssi | appiattìssi | appiattìsse | appiattìssimo | appiattìste | appiattìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
appiattìsci | appiattìsca | appiattiàmo | appiattìte | appiattìscano | ||
negative imperative | nonappiattìre | non appiattìsca | non appiattiàmo | non appiattìte | non appiattìscano |
Related terms
- appiattirsi
- appiattito