praetermittendus
Latin
Etymology
Future passive participle of praetermittō.
Participle
praetermittendus m (feminine praetermittenda, neuter praetermittendum); first/second declension
- which is to be permitted, neglected, overlooked
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praetermittendus | praetermittenda | praetermittendum | praetermittendī | praetermittendae | praetermittenda | |
Genitive | praetermittendī | praetermittendae | praetermittendī | praetermittendōrum | praetermittendārum | praetermittendōrum | |
Dative | praetermittendō | praetermittendae | praetermittendō | praetermittendīs | praetermittendīs | praetermittendīs | |
Accusative | praetermittendum | praetermittendam | praetermittendum | praetermittendōs | praetermittendās | praetermittenda | |
Ablative | praetermittendō | praetermittendā | praetermittendō | praetermittendīs | praetermittendīs | praetermittendīs | |
Vocative | praetermittende | praetermittenda | praetermittendum | praetermittendī | praetermittendae | praetermittenda |