praestituo
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯sˈti.tu.oː/, [prae̯sˈtɪ.tʊ.oː]
Verb
praestituō (present infinitive praestituere, perfect active praestituī, supine praestitutum); third conjugation
- I determine in advance
Inflection
| Conjugation of praestituo (third conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praestituō | praestituis | praestituit | praestituimus | praestituitis | praestituunt |
| imperfect | praestituēbam | praestituēbās | praestituēbat | praestituēbāmus | praestituēbātis | praestituēbant | |
| future | praestituam | praestituēs | praestituet | praestituēmus | praestituētis | praestituent | |
| perfect | praestituī | praestituistī | praestituit | praestituimus | praestituistis | praestituērunt, praestituēre | |
| pluperfect | praestitueram | praestituerās | praestituerat | praestituerāmus | praestituerātis | praestituerant | |
| future perfect | praestituerō | praestitueris | praestituerit | praestituerimus | praestitueritis | praestituerint | |
| passive | present | praestituor | praestitueris, praestituere | praestituitur | praestituimur | praestituiminī | praestituuntur |
| imperfect | praestituēbar | praestituēbāris, praestituēbāre | praestituēbātur | praestituēbāmur | praestituēbāminī | praestituēbantur | |
| future | praestituar | praestituēris, praestituēre | praestituētur | praestituēmur | praestituēminī | praestituentur | |
| perfect | praestitutus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | praestitutus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | praestitutus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praestituam | praestituās | praestituat | praestituāmus | praestituātis | praestituant |
| imperfect | praestituerem | praestituerēs | praestitueret | praestituerēmus | praestituerētis | praestituerent | |
| perfect | praestituerim | praestituerīs | praestituerit | praestituerimus | praestitueritis | praestituerint | |
| pluperfect | praestituissem | praestituissēs | praestituisset | praestituissēmus | praestituissētis | praestituissent | |
| passive | present | praestituar | praestituāris, praestituāre | praestituātur | praestituāmur | praestituāminī | praestituantur |
| imperfect | praestituerer | praestituerēris, praestituerēre | praestituerētur | praestituerēmur | praestituerēminī | praestituerentur | |
| perfect | praestitutus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | praestitutus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | praestitue | — | — | praestituite | — |
| future | — | praestituitō | praestituitō | — | praestituitōte | praestituuntō | |
| passive | present | — | praestituere | — | — | praestituiminī | — |
| future | — | praestituitor | praestituitor | — | — | praestituuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | praestituere | praestituisse | praestitutūrus esse | praestituī | praestitutus esse | praestitutum īrī | |
| participles | praestituēns | — | praestitutūrus | — | praestitutus | praestituendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| praestituere | praestituendī | praestituendō | praestituendum | praestitutum | praestitutū | ||
References
- praestituo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praestituo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praestituo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette