praesono
Latin
Etymology
From prae- + sonō (“sound, resound”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈprae̯.so.noː/, [ˈprae̯.sɔ.noː]
Verb
praesonō (present infinitive praesonāre, perfect active praesonuī); first conjugation, no passive
- (intransitive) I sound beforehand.
- (transitive) I sound louder than something, surpass above something in sound.
Inflection
| Conjugation of praesono (first conjugation, active only) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praesonō | praesonās | praesonat | praesonāmus | praesonātis | praesonant |
| imperfect | praesonābam | praesonābās | praesonābat | praesonābāmus | praesonābātis | praesonābant | |
| future | praesonābō | praesonābis | praesonābit | praesonābimus | praesonābitis | praesonābunt | |
| perfect | praesonuī | praesonuistī | praesonuit | praesonuimus | praesonuistis | praesonuērunt, praesonuēre | |
| pluperfect | praesonueram | praesonuerās | praesonuerat | praesonuerāmus | praesonuerātis | praesonuerant | |
| future perfect | praesonuerō | praesonueris | praesonuerit | praesonuerimus | praesonueritis | praesonuerint | |
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praesonem | praesonēs | praesonet | praesonēmus | praesonētis | praesonent |
| imperfect | praesonārem | praesonārēs | praesonāret | praesonārēmus | praesonārētis | praesonārent | |
| perfect | praesonuerim | praesonuerīs | praesonuerit | praesonuerimus | praesonueritis | praesonuerint | |
| pluperfect | praesonuissem | praesonuissēs | praesonuisset | praesonuissēmus | praesonuissētis | praesonuissent | |
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | praesonā | — | — | praesonāte | — |
| future | — | praesonātō | praesonātō | — | praesonātōte | praesonantō | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | praesonāre | praesonuisse | praesonitūrus esse | — | — | — | |
| participles | praesonāns | — | praesonitūrus | — | — | — | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| praesonāre | praesonandī | praesonandō | praesonandum | praesonitum | praesonitū | ||
Related terms
- assonō
- circumsonō
- cōnsonō
- dissonō
- exsonō
- īnsonō
- intersonō
- obsonō
- personō
- resonō
- sonō
- subsonō
References
- praesono in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praesono in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praesono in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette