praesaepio
Latin
Alternative forms
- praesēpiō
Etymology
From prae- + saepiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈsae̯.pi.oː/
Verb
praesaepiō (present infinitive praesaepīre, perfect active praesaepsī, supine praesaeptum); fourth conjugation
- I block up or fence in front; I barricade
Inflection
| Conjugation of praesaepio (fourth conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praesaepiō | praesaepīs | praesaepit | praesaepīmus | praesaepītis | praesaepiunt |
| imperfect | praesaepiēbam | praesaepiēbās | praesaepiēbat | praesaepiēbāmus | praesaepiēbātis | praesaepiēbant | |
| future | praesaepiam | praesaepiēs | praesaepiet | praesaepiēmus | praesaepiētis | praesaepient | |
| perfect | praesaepsī | praesaepsistī | praesaepsit | praesaepsimus | praesaepsistis | praesaepsērunt, praesaepsēre | |
| pluperfect | praesaepseram | praesaepserās | praesaepserat | praesaepserāmus | praesaepserātis | praesaepserant | |
| future perfect | praesaepserō | praesaepseris | praesaepserit | praesaepserimus | praesaepseritis | praesaepserint | |
| passive | present | praesaepior | praesaepīris, praesaepīre | praesaepītur | praesaepīmur | praesaepīminī | praesaepiuntur |
| imperfect | praesaepiēbar | praesaepiēbāris, praesaepiēbāre | praesaepiēbātur | praesaepiēbāmur | praesaepiēbāminī | praesaepiēbantur | |
| future | praesaepiar | praesaepiēris, praesaepiēre | praesaepiētur | praesaepiēmur | praesaepiēminī | praesaepientur | |
| perfect | praesaeptus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | praesaeptus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | praesaeptus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praesaepiam | praesaepiās | praesaepiat | praesaepiāmus | praesaepiātis | praesaepiant |
| imperfect | praesaepīrem | praesaepīrēs | praesaepīret | praesaepīrēmus | praesaepīrētis | praesaepīrent | |
| perfect | praesaepserim | praesaepserīs | praesaepserit | praesaepserimus | praesaepseritis | praesaepserint | |
| pluperfect | praesaepsissem | praesaepsissēs | praesaepsisset | praesaepsissēmus | praesaepsissētis | praesaepsissent | |
| passive | present | praesaepiar | praesaepiāris, praesaepiāre | praesaepiātur | praesaepiāmur | praesaepiāminī | praesaepiantur |
| imperfect | praesaepīrer | praesaepīrēris, praesaepīrēre | praesaepīrētur | praesaepīrēmur | praesaepīrēminī | praesaepīrentur | |
| perfect | praesaeptus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | praesaeptus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | praesaepī | — | — | praesaepīte | — |
| future | — | praesaepītō | praesaepītō | — | praesaepītōte | praesaepiuntō | |
| passive | present | — | praesaepīre | — | — | praesaepīminī | — |
| future | — | praesaepītor | praesaepītor | — | — | praesaepiuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | praesaepīre | praesaepsisse | praesaeptūrus esse | praesaepīrī | praesaeptus esse | praesaeptum īrī | |
| participles | praesaepiēns | — | praesaeptūrus | — | praesaeptus | praesaepiendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| praesaepīre | praesaepiendī | praesaepiendō | praesaepiendum | praesaeptum | praesaeptū | ||
Derived terms
- praesaepe
References
- praesaepio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praesaepio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praesaepio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette