praepositurus
Latin
Etymology
Future active participle of praepōnō.
Participle
praepositūrus m (feminine praepositūra, neuter praepositūrum); first/second declension
- about to place in command etc
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praepositūrus | praepositūra | praepositūrum | praepositūrī | praepositūrae | praepositūra | |
| Genitive | praepositūrī | praepositūrae | praepositūrī | praepositūrōrum | praepositūrārum | praepositūrōrum | |
| Dative | praepositūrō | praepositūrae | praepositūrō | praepositūrīs | praepositūrīs | praepositūrīs | |
| Accusative | praepositūrum | praepositūram | praepositūrum | praepositūrōs | praepositūrās | praepositūra | |
| Ablative | praepositūrō | praepositūrā | praepositūrō | praepositūrīs | praepositūrīs | praepositūrīs | |
| Vocative | praepositūre | praepositūra | praepositūrum | praepositūrī | praepositūrae | praepositūra | |