praenotio
Latin
Etymology
From prae- + notio.
Noun
praenōtiō f (genitive praenōtiōnis); third declension
- preconception
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | praenōtiō | praenōtiōnēs |
Genitive | praenōtiōnis | praenōtiōnum |
Dative | praenōtiōnī | praenōtiōnibus |
Accusative | praenōtiōnem | praenōtiōnēs |
Ablative | praenōtiōne | praenōtiōnibus |
Vocative | praenōtiō | praenōtiōnēs |
References
- “praenotio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praenotio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praenotio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- praenotio in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016