praejudico
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈjuː.di.koː/, [prae̯ˈjuː.dɪ.koː]
Verb
praejūdicō (present infinitive praejūdicāre, perfect active praejūdicāvī, supine praejūdicātum); first conjugation
- Alternative form of praeiūdicō
Inflection
Conjugation of praejudico (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | praejūdicō | praejūdicās | praejūdicat | praejūdicāmus | praejūdicātis | praejūdicant |
imperfect | praejūdicābam | praejūdicābās | praejūdicābat | praejūdicābāmus | praejūdicābātis | praejūdicābant | |
future | praejūdicābō | praejūdicābis | praejūdicābit | praejūdicābimus | praejūdicābitis | praejūdicābunt | |
perfect | praejūdicāvī | praejūdicāvistī | praejūdicāvit | praejūdicāvimus | praejūdicāvistis | praejūdicāvērunt, praejūdicāvēre | |
pluperfect | praejūdicāveram | praejūdicāverās | praejūdicāverat | praejūdicāverāmus | praejūdicāverātis | praejūdicāverant | |
future perfect | praejūdicāverō | praejūdicāveris | praejūdicāverit | praejūdicāverimus | praejūdicāveritis | praejūdicāverint | |
passive | present | praejūdicor | praejūdicāris, praejūdicāre | praejūdicātur | praejūdicāmur | praejūdicāminī | praejūdicantur |
imperfect | praejūdicābar | praejūdicābāris, praejūdicābāre | praejūdicābātur | praejūdicābāmur | praejūdicābāminī | praejūdicābantur | |
future | praejūdicābor | praejūdicāberis, praejūdicābere | praejūdicābitur | praejūdicābimur | praejūdicābiminī | praejūdicābuntur | |
perfect | praejūdicātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | praejūdicātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | praejūdicātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | praejūdicem | praejūdicēs | praejūdicet | praejūdicēmus | praejūdicētis | praejūdicent |
imperfect | praejūdicārem | praejūdicārēs | praejūdicāret | praejūdicārēmus | praejūdicārētis | praejūdicārent | |
perfect | praejūdicāverim | praejūdicāverīs | praejūdicāverit | praejūdicāverimus | praejūdicāveritis | praejūdicāverint | |
pluperfect | praejūdicāvissem | praejūdicāvissēs | praejūdicāvisset | praejūdicāvissēmus | praejūdicāvissētis | praejūdicāvissent | |
passive | present | praejūdicer | praejūdicēris, praejūdicēre | praejūdicētur | praejūdicēmur | praejūdicēminī | praejūdicentur |
imperfect | praejūdicārer | praejūdicārēris, praejūdicārēre | praejūdicārētur | praejūdicārēmur | praejūdicārēminī | praejūdicārentur | |
perfect | praejūdicātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | praejūdicātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | praejūdicā | — | — | praejūdicāte | — |
future | — | praejūdicātō | praejūdicātō | — | praejūdicātōte | praejūdicantō | |
passive | present | — | praejūdicāre | — | — | praejūdicāminī | — |
future | — | praejūdicātor | praejūdicātor | — | — | praejūdicantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | praejūdicāre | praejūdicāvisse | praejūdicātūrus esse | praejūdicārī | praejūdicātus esse | praejūdicātum īrī | |
participles | praejūdicāns | — | praejūdicātūrus | — | praejūdicātus | praejūdicandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
praejūdicāre | praejūdicandī | praejūdicandō | praejūdicandum | praejūdicātum | praejūdicātū |
References
- praejudico in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praejudico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette