praeicio
Latin
Alternative forms
- praeiaciō
Etymology
From prae- + iaciō (“throw, hurl”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈji.ki.oː/, [prae̯ˈjɪ.ki.oː]
Verb
praeiciō (present infinitive praeicere, perfect active praeiēcī, supine praeiectum); third conjugation iō-variant
- I throw or cast up in front
- (figuratively) I cast up, object, utter reproachfully
Inflection
Conjugation of praeicio (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | praeiciō | praeicis | praeicit | praeicimus | praeicitis | praeiciunt |
imperfect | praeiciēbam | praeiciēbās | praeiciēbat | praeiciēbāmus | praeiciēbātis | praeiciēbant | |
future | praeiciam | praeiciēs | praeiciet | praeiciēmus | praeiciētis | praeicient | |
perfect | praeiēcī | praeiēcistī | praeiēcit | praeiēcimus | praeiēcistis | praeiēcērunt, praeiēcēre | |
pluperfect | praeiēceram | praeiēcerās | praeiēcerat | praeiēcerāmus | praeiēcerātis | praeiēcerant | |
future perfect | praeiēcerō | praeiēceris | praeiēcerit | praeiēcerimus | praeiēceritis | praeiēcerint | |
passive | present | praeicior | praeiceris, praeicere | praeicitur | praeicimur | praeiciminī | praeiciuntur |
imperfect | praeiciēbar | praeiciēbāris, praeiciēbāre | praeiciēbātur | praeiciēbāmur | praeiciēbāminī | praeiciēbantur | |
future | praeiciar | praeiciēris, praeiciēre | praeiciētur | praeiciēmur | praeiciēminī | praeicientur | |
perfect | praeiectus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | praeiectus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | praeiectus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | praeiciam | praeiciās | praeiciat | praeiciāmus | praeiciātis | praeiciant |
imperfect | praeicerem | praeicerēs | praeiceret | praeicerēmus | praeicerētis | praeicerent | |
perfect | praeiēcerim | praeiēcerīs | praeiēcerit | praeiēcerimus | praeiēceritis | praeiēcerint | |
pluperfect | praeiēcissem | praeiēcissēs | praeiēcisset | praeiēcissēmus | praeiēcissētis | praeiēcissent | |
passive | present | praeiciar | praeiciāris, praeiciāre | praeiciātur | praeiciāmur | praeiciāminī | praeiciantur |
imperfect | praeicerer | praeicerēris, praeicerēre | praeicerētur | praeicerēmur | praeicerēminī | praeicerentur | |
perfect | praeiectus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | praeiectus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | praeice | — | — | praeicite | — |
future | — | praeicitō | praeicitō | — | praeicitōte | praeiciuntō | |
passive | present | — | praeicere | — | — | praeiciminī | — |
future | — | praeicitor | praeicitor | — | — | praeiciuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | praeicere | praeiēcisse | praeiectūrus esse | praeicī | praeiectus esse | praeiectum īrī | |
participles | praeiciēns | — | praeiectūrus | — | praeiectus | praeiciendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
praeicere | praeiciendī | praeiciendō | praeiciendum | praeiectum | praeiectū |
Related terms
- abiciō
- adiciō
- circumiciō
- cōniciō
- dēiciō
- disiciō
- ēiciō
- iaciō
- iniciō
- intericiō
- obiciō
- prōiciō
- rēiciō
- subiciō
- superiaciō
- trāiciō
References
- praeicio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praeicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette