praeiciens
Latin
Etymology
Present participle of praeiciō
Participle
praeiciēns m, f, n (genitive praeicientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praeiciēns | praeiciēns | praeicientēs | praeicientia | |
Genitive | praeicientis | praeicientis | praeicientium | praeicientium | |
Dative | praeicientī | praeicientī | praeicientibus | praeicientibus | |
Accusative | praeicientem | praeiciēns | praeicientēs, praeicientīs | praeicientia | |
Ablative | praeiciente, praeicientī1 | praeiciente, praeicientī1 | praeicientibus | praeicientibus | |
Vocative | praeiciēns | praeiciēns | praeicientēs | praeicientia |
1When used purely as an adjective.