praedominatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praedominor.
Participle
praedominātus m (feminine praedomināta, neuter praedominātum); first/second declension
- predominated
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praedominātus | praedomināta | praedominātum | praedominātī | praedominātae | praedomināta | |
Genitive | praedominātī | praedominātae | praedominātī | praedominātōrum | praedominātārum | praedominātōrum | |
Dative | praedominātō | praedominātae | praedominātō | praedominātīs | praedominātīs | praedominātīs | |
Accusative | praedominātum | praedominātam | praedominātum | praedominātōs | praedominātās | praedomināta | |
Ablative | praedominātō | praedominātā | praedominātō | praedominātīs | praedominātīs | praedominātīs | |
Vocative | praedomināte | praedomināta | praedominātum | praedominātī | praedominātae | praedomināta |