praedominaturus
Latin
Etymology
Future active participle of praedominor.
Participle
praedominātūrus m (feminine praedominātūra, neuter praedominātūrum); first/second declension
- about to predominate
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praedominātūrus | praedominātūra | praedominātūrum | praedominātūrī | praedominātūrae | praedominātūra | |
Genitive | praedominātūrī | praedominātūrae | praedominātūrī | praedominātūrōrum | praedominātūrārum | praedominātūrōrum | |
Dative | praedominātūrō | praedominātūrae | praedominātūrō | praedominātūrīs | praedominātūrīs | praedominātūrīs | |
Accusative | praedominātūrum | praedominātūram | praedominātūrum | praedominātūrōs | praedominātūrās | praedominātūra | |
Ablative | praedominātūrō | praedominātūrā | praedominātūrō | praedominātūrīs | praedominātūrīs | praedominātūrīs | |
Vocative | praedominātūre | praedominātūra | praedominātūrum | praedominātūrī | praedominātūrae | praedominātūra |